hikadm

Stowarzyszenie ZAiKS przygotowuje kolejną, już trzydziestą siódmą, edycję corocznej Nagrody im. Karola Małcużyńskiego, honorującą autorów książek o tematyce varsavianistycznej.

Stowarzyszenie Autorów ZAiKS od 1988 roku przyznaje doroczną Nagrodę im. Karola Małcużyńskiego honorującą, także finansowo, autorów książek o tematyce varsavianistycznej.

Pragniemy, by Jury kolejnej edycji Konkursu miało możliwość dokonania wyboru z możliwie najpełniejszego zestawu ocenianych książek. Zwracamy się więc z prośbą o nadesłanie dwóch egzemplarzy książki wypełniającej określenie „varsaviana” i wydanej w 2025 lub 2024 roku.

Prosimy o przesłanie książek do 31 maja bieżącego roku na adres: Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, 00-092 Warszawa, ul. Hipoteczna 2 (z dopiskiem „dla Ryszarda Bańkowicza”).

Autor nagrodzonego dzieła odbierze Nagrodę podczas uroczystej Gali ZAiKS-u. Informacja o Laureacie (autorze, książce i wydawcy) ukaże się w mediach, w tym w mediach branżowych oraz kwartalniku ZAiKS-u i miesięczniku Stolica.

W ostatnich latach Nagrodę tę otrzymali:

• za rok 2021 – prof. Błażej Brzostek, autor książki „Wstecz – historia Warszawy do początku”. Muzeum Warszawy.
• za rok 2022 – Aleksandra Szarłat, autorka książki: „SPATiF – “Upajający pozór wolności”. Wydawnictwo Czarne
• za rok 2023 – Renata Piątkowska, autorka książki: „Dzieci z placu Trzech Krzyży”. Wydawnictwo Literatura
• za rok 2024 – Maciej Klociński, autor książki: „Orkiestra uliczna z Chmielnej”. Wydawnictwo Iskry

Już od ponad dwóch dekad pomagamy rodzicom i opiekunom w coraz lepszym wyborze książek, zabawek, inicjatyw, platform edukacyjnych, kampanii czy miejsc dla dzieci.
W tym roku, po raz 23 kapituła konkursowa wyłoniła najlepszych z najlepszych, przyznano  ponad 180 nagród głównych i wyróżnień oraz nagród w kategorii za design. Ogromnie nam miło, że tak wiele firm/wydawnictw/miejsc przystępuje do konkursu z tak wspaniałymi produktami i propozycjami dla dzieci.  Bardzo się cieszymy, że są z nami firmy, które od początku trwania konkursu biorą w nim udział, ale też nowe, które są z nami po raz pierwszy.  Tegoroczna edycja konkursu obfitowała w bardzo interesujące zgłoszenia, które m.in. wspierają edukację dzieci i młodzieży, ale też osoby z niepełnosprawnościami.

Celem konkursu jest wyróżnienie i nagrodzenie produktów, miejsc, inicjatyw i portali dla dzieci, które są szczególnie cenne i wartościowe dla dzieci oraz ich rozwoju społecznego, poznawczego czy emocjonalnego. KOPD chce w ten sposób promować najbezpieczniejsze
i spełniające najwyższe standardy produkty: książki, zabawki, multimedia, akcesoria szkolne, miejsca, inicjatywy oraz portale dedykowane dzieciom.

Towarzyszymy dzieciom na każdym etapie rozwoju, wspierając rodziców i opiekunów, dostarczając wiedzy i porad. Konkurs Świat Przyjazny Dziecku to kolejny sposób, by budować bezpieczny, pełen dobrych wartości świat dla najmłodszych.

DLACZEGO UDZIAŁ W KONKURSIE JEST TAK ISTOTNY?
Udział w konkursie to nie tylko walor edukacyjny i możliwość prezentacji produktów
(za pomocą naszych social mediów, za pośrednictwem patronów medialnych, którzy towarzyszą nam od wielu lat).  Jest to jednak przede wszystkim realna pomoc – wsparcie, poprzez dokonanie opłaty konkursowej – codziennej pracy KOPD na rzecz potrzebujących dzieci i ich rodzin.

Dzięki pozyskanym  środkom możemy świadczyć:

• bezpłatną pomoc prawną i psychologiczną,
• diagnozę dzieci wykorzystywanych seksualnie,
• mediacje rodzinne,
• terapię psychologiczną dziecka i rodziny,
• porady prawne,
• porady psychologiczno-pedagogiczne,
• działania edukacyjne.

Jeszcze raz pięknie dziękujemy za wszystkie zgłoszenia!

Niech świat będzie zawsze przyjazny dzieciom!

Informacje o Komitecie Ochrony Praw Dziecka

Komitet Ochrony Praw Dziecka jest ogólnopolską organizacją pożytku publicznego, która zajmuje się ochroną praw i interesów dzieci oraz ich rodzin. Od 1981 roku misją Komitetu jest przeciwdziałanie i zapobieganie wszelkim przejawom krzywdzenia dzieci oraz pomoc rodzinom w sytuacjach kryzysowych. Swoją misję KOPD realizuje poprzez Centrum Interwencyjne w Warszawie oraz 20 oddziałów terenowych w całej Polsce. Komitet Ochrony Praw Dziecka świadczy pomoc psychologiczną, pedagogiczną, diagnostyczną, psychoterapeutyczną, mediacyjną i prawną, szukając najwłaściwszej formy pomocy dla dziecka i jego rodziny.

 

Więcej informacji o nas:

Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej i Fundacja Historia i Kultura zapraszają wydawców do udziału w 18. edycji Konkursu na najlepszą książkę akademicką i naukową ACADEMIA 2025.

Do konkursu mogą przystąpić wszyscy polscy wydawcy, publikujący książki naukowe, podręczniki akademickie i monografie wydane w formie tradycyjnej książki drukowanej.

Na zgłoszenia czekamy do 28 marca 2025 r.

Celem konkursu jest wyróżnienie i promocja wydawców najlepszych publikacji akademickich i naukowych, których pierwsze wydania ukazały się na rynku w 2024 i 2025 roku.

Laureatów Konkursu ACADEMIA 2025, poznamy podczas Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie, organizowanych przez Fundację Historia i Kultura w dniach 15-18 maja br. w Pałacu Kultury i Nauki i na placu Defilad.

W 2024 roku 120 wydawców i osób prywatnych zgłosiło do Nagrody KLIO rekordową liczbę 291 publikacji. Podobnie jak w latach ubiegłych, nagroda przyznana została w czterech kategoriach: autorskiej – za indywidualny wkład autora w popularyzację historii; monografii naukowej – za merytoryczny wkład w poznawanie historii; edytorskiej – dla wydawcy za publikację interesujących serii, cykli i varsaviana – za wkład w popularyzację historii Warszawy.

W Jury XXX edycji Nagrody KLIO, które w 2024 roku obradowało pod przewodnictwem prof. Łukasza Niesiołowskiego-Spanò, zasiadają niekwestionowane autorytety, naukowcy reprezentujący różne obszary badawcze i dziennikarze: red. Marian Turski; prof. dr hab. Maciej Janowski; dr hab. Barbara Klich-Kluczewska, prof. UJ; dr hab. Piotr M. Majewski, prof. UW; prof. dr hab. Beata Możejko i red. Piotr Dobrołęcki. Sekretarzem konkursu jest Zbigniew Czerwiński. Uroczyste ogłoszenie laureatów odbyło się podczas otwarcia XXXII Targów Książki Historycznej 28 listopada 2024 r. w Sali Wielkiej Zamku Królewskiego w Warszawie.

Nagroda KLIO, poza prestiżem, ma dla nagradzanych autorów także wymiar finansowy. Wyłączny mecenat nad Nagrodą KLIO w kategoriach: autorskiej, edytorskiej i monografii naukowej sprawuje Stowarzyszenie Autorów i Wydawców Copyright Polska. Mecenasem Nagrody KLIO w kategorii varsaviana jest Fundacja Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych.

 

Laureatem wyróżnienia specjalnego został Krzysztof Pomian za 3-tomową edycję książki Muzeum. Historia światowa (Wydawnictwo Słowo/Obraz/Terytoria).

Kategoria autorska

Nagrodę I stopnia w wysokości 17 000 zł otrzymała Agata Szydłowska za książkę Futerał. O urządzaniu mieszkań w PRL-u (Wydawnictwo Czarne).

Nagrodę II stopnia w wysokości 8 000 zł otrzymała Kalina Błażejowska za książkę Bezduszni (Wydawnictwo Czarne).

Dwie równorzędne nagrody III stopnia w wysokości po 5 000 zł otrzymali: Jan Doktór za książkę Jakub Frank i jego mesjańska droga. Nowe spojrzenie (Wydawnictwo Żydowskiego Instytutu Historycznego) i Piotr Madajczyk za książkę Krajobrazy biograficzne Rafała Lemkina (Instytut Pileckiego).

Wyróżnienie otrzymał Michał Bilewicz za książkę Traumaland. Polacy w cieniu przeszłości (Wydawnictwo Mando).

Kategoria monografii naukowej

Nagrodę I stopnia w wysokości 17 000 zł otrzymał Piotr Okniński za książkę Wehikuły pamięci. Przeszłość i władza w dawnym Krakowie (do końca XVIII w.) (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego).

Nagrodę II stopnia w wysokości 8 000 zł otrzymała Sylwia Bykowska za książkę Między migracją a integracją. Społeczeństwo Gdańska w latach 1945 – 1960 (Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk).

Nagrodę III stopnia w wysokości 5 000 zł otrzymał Paweł Zając OMI za książkę Stanisław Konarski przed Świętym Oficjum (1769-1771) (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu).

Wyróżnienie otrzymał Tomasz Ceran za książkę Zbrodnia pomorska 1939. Początki ludobójstwa niemieckiego w okupowanej Polsce (Wydawnictwo Instytutu Pamięci Narodowej).

Kategoria edytorska

Równorzędne wyróżnienia otrzymali:

• Fundacja Ośrodka KARTA za książkę Polacy na Wschodzie. Historie mówione (redakcja: Dominik Czapigo),
• Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk za książkę Drewniana architektura uzdrowisk polskich w XIX i na początku XX wieku (autorka: Grażyna Ruszczyk),
• Wydawnictwo Kresowe Drogi za książkę Wołyń – historia, ludzie, zabytki. (autorzy: Ireneusz Jasiuk, Damian Jasiuk),
• Wydawnictwo Arkady za książkę Rijksmuseum w Amsterdamie (autorzy: Piotr Borusowski, Aleksandra Janiszewska-Cardone, Antoni Ziemba),
• Wydawnictwo Prószyński i S-ka oraz Państwowe Muzeum na Majdanku za książkę Dziennik Maryli. Życie i śmierć w getcie warszawskim (redakcja naukowa: Dariusz Libionka).

Kategoria varsaviana

Nagrodę I stopnia w wysokości 6 000 zł otrzymał Mariusz Klarecki za książkę Zrabowana Warszawa. Straty w prywatnych zbiorach i artystycznych kolekcjach mieszkańców Warszawy w latach 1939-1945 (Wydawca: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego).

Nagrodę II stopnia w wysokości 4 000 zł otrzymał Filip Kalinowski za książkę Niechciani, Nielubiani. Warszawski rap lat 90. (Wydawnictwo Czarne).

Wyróżnienie otrzymało Wydawnictwo Żydowskiego Instytutu Historycznego za książkę Encyklopedia getta warszawskiego pod redakcją Marii Ferenc.

Serdecznie gratulujemy laureatom XXX edycji Nagrody KLIO.

26 listopada 2024 roku podczas konferencji prasowej poznaliśmy nominowanych do Nagrody KLIO 2024 oraz szczegóły zbliżających się Targów Książki Historycznej.

W konferencji udział wzięli: przewodniczący Jury Nagrody KLIO dr hab. Łukasz Niesiołowski-Spanò, prof. UW, Zbigniew Czerwiński – przewodniczący Porozumienia Wydawców Książki Historycznej, sekretarz Jury Nagrody KLIO i wiceprezes SAIW Copyright Polska oraz Waldemar Michalski – dyrektor Targów Książki Historycznej i prezes Fundacji Historia i Kultura.

W Jury Nagrody KLIO, które obradowało pod przewodnictwem prof. Łukasza Niesiołowskiego-Spanò, zasiadają niekwestionowane autorytety, naukowcy reprezentujący różne obszary badawcze i dziennikarze: red. Marian Turski; prof. dr hab. Maciej Janowski; dr hab. Barbara Klich-Kluczewska, prof. UJ; dr hab. Piotr M. Majewski, prof. UW; prof. dr hab. Beata Możejko i red. Piotr Dobrołęcki. Sekretarzem konkursu jest Zbigniew Czerwiński.

Wyłączny mecenat nad Nagrodą KLIO w kategoriach: autorskiej, edytorskiej i monografii naukowej sprawuje Stowarzyszenie Autorów i Wydawców Copyright Polska.

Mecenasem Nagrody KLIO w kategorii varsaviana jest Fundacja Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych.

Nagroda KLIO 2024

Nominacje w kategorii autorskiej otrzymali:

Michał Bilewicz
za książkę Traumaland. Polacy w cieniu przeszłości (Wydawnictwo Mando),

Kalina Błażejowska
za książkę Bezduszni (Wydawnictwo Czarne),

Jan Doktór
za książkę Jakub Frank i jego mesjańska droga (Żydowski Instytut Historyczny),

Piotr Madajczyk
za książkę Krajobrazy biograficzne Rafała Lemkina (Instytut Pileckiego),

Agata Szydłowska
za książkę Futerał. O urządzaniu mieszkań w PRL-u (Wydawnictwo Czarne).

Nominacje w kategorii monografii naukowej otrzymali:

Sylwia Bykowska
za książkę Między migracją a integracją. Społeczeństwo Gdańska w latach 1945-1960 (Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk).

Tomasz Ceran
za książkę Zbrodnia pomorska 1939. Początek ludobójstwa niemieckiego w okupowanej Polsce (Wydawnictwo Instytutu Pamięci Narodowej),

Piotr Okniński
za książkę Wehikuły pamięci. Przeszłość i władza w dawnym Krakowie (do końca XVIII w.) (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego),

Paweł Zając OMI
za książkę Stanisław Konarski przed Świętym Oficjum (1769-1771) (Wydawnictwo Naukowe UAM).

Równorzędne wyróżnienia w kategorii edytorskiej otrzymali:

Fundacja Ośrodka Karta
za edycję książki Polacy na wschodzie. Historie mówione (redakcja: Dominik Czapigo),

Instytut Sztuki PAN
za edycję książki Drewniana architektura uzdrowisk polskich w XIX wieku i na początku XX wieku (autorka: Grażyna Ruszczyk),

Wydawnictwo Kresowe Drogi
za edycję książki Wołyń – historia, ludzie, zabytki (autorzy: Ireneusz Jasiuk, Damian Jasiuk),

Wydawnictwo Arkady
za edycję książki Rijksmuseum w Amsterdamie (autorzy: Piotr Borusowski, Aleksandra Janiszewska-Cardone, Antoni Ziemba),

Wydawnictwo Prószyński i S-ka
za edycję książki Dziennik Maryli. Życie i śmierć w getcie warszawskim (redakcja naukowa: Dariusz Libionka),

Państwowe Muzeum na Majdanku
za edycję książki Dziennik Maryli. Życie i śmierć w getcie warszawskim (redakcja  naukowa: Dariusz Libionka).

Nominacje w kategorii varsaviana otrzymali:

Filip Kalinowski
za książkę: Niechciani, nielubiani. Warszawski rap lat 90 (Wydawnictwo Czarne),

Mariusz Klarecki
za książkę Zrabowana Warszawa. Straty w prywatnych zbiorach i artystycznych kolekcjach mieszkańców Warszawy w latach 1939-1945 (Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego),

Żydowski Instytut Historyczny
za edycję książki Encyklopedia getta warszawskiego (redakcja Maria Ferenc).

Wyróżnienie specjalne otrzymał

Krzysztof Pomian
za 3-tomową edycję książki Muzeum. Historia światowa (Wydawnictwo Słowo/Obraz/Terytoria)

Dziękujemy wszystkim, którzy zgłosili publikacje do jubileuszowej XXX edycji Nagrody KLIO i serdecznie gratulujemy nominowanym!

Fundacja Historia i Kultura zaprasza
na konferencję prasową XXXII Targów Książki Historycznej

26 listopada (wtorek) 2024 r. o godz. 12.00
Sala Kinowa Zamku Królewskiego w Warszawie – Muzeum.

Podczas konferencji poznamy nominowanych do Nagrody KLIO 2024.

Nagroda KLIO, przyznawana jest w czterech kategoriach: autorskiej – za indywidualny wkład autora w popularyzację historii; monografii naukowej – za merytoryczny wkład w poznawanie historii; edytorskiej – dla wydawcy za publikację interesujących serii, cykli; varsaviana – za wkład w popularyzację historii Warszawy.

W gronie jurorów tegorocznej edycji Nagrody znaleźli się: dr hab. Łukasz Niesiołowski-Spanò, prof. UW (przewodniczący Jury); red. Marian Turski; prof. dr hab. Maciej Janowski; dr hab. Barbara Klich-Kluczewska, prof. UJ; dr hab. Piotr M. Majewski, prof. UW; prof. dr hab. Beata Możejko i red. Piotr Dobrołęcki. Sekretarzem konkursu jest Zbigniew Czerwiński.

Liczba zgłaszanych do Nagrody publikacji niezmiennie utrzymuje się na bardzo wysokim poziomie. W 2024 roku 120 wydawców i osób prywatnych zgłosiło do Nagrody KLIO rekordową liczbę 291 publikacji.

Wyłączny mecenat nad Nagrodą KLIO w kategoriach: autorskiej, edytorskiej i monografii naukowej sprawuje Stowarzyszenie Autorów i Wydawców Copyright Polska. Mecenasem Nagrody KLIO w kategorii varsaviana jest Fundacja Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych.

Tradycyjnie, laureatów Nagrody KLIO poznamy podczas uroczystości otwarcia Targów Książki Historycznej, 28 listopada br. (czwartek) o godz. 12:00, Sala Wielka Zamku Królewskiego w Warszawie – Muzeum.

Dorota Borodaj, autorka reportażu „Szkodniki” i Tomasz Karamon, autor książki „Co widziała Matka B.” gościli – w towarzystwie Mariusza Szczygła – na scenie głównej podczas Targów Książki w Katowicach.

Opowiadali o swoich publikacjach, a obie związane z tematyką lokalną i z historią. Jak zauważył Mariusz Szczygieł, ich dzieła są bardzo różne, bo są różne stylistycznie. – Opowieść Tomasza o Bardzie jest napisana bardziej gawędowo, bajkowo, ale reportersko, a książka Doroty jest bardzo reporterska. I w obu książkach sięgamy bardzo w głąb historii. A jak się je czyta, to widać, że autorów te tematy bardzo zajmują.

Tomasz Karamon napisał książkę o miejscowości Bardo i jej dawnych mieszkańcach. Materiały do książki zbierał, grzebiąc w życiach dawno zmarłych ludzi i odtwarzając ich historie.

– Praca nad książką polegała na grzebaniu w życiach dawno zmarłych ludzi, konkretnie Niemców, którzy kiedyś zamieszkiwali Bardo. Sięgam po wszystkie okruszki, po które historycy nie sięgają – po plotki, legendy, listy itd. I staram się odtwarzać życie tych ludzi, którzy już dawno odeszli i o których nie pamiętamy. Zbieram te wszystkie okruszki, nazywam je puzzlami. Czasami te puzzle złożą się w większą historię i wtedy dzielę się tą historią z ludźmi. Im bardziej się dzielę, tym więcej tych puzzli do mnie trafia – opowiadał autor.

Co ciekawe, historia jest opowiadana z perspektywy figury Matki Boskiej.

Z kolei „Szkodniki” poświęcone są Puszczy Białowieskiej. W trakcie jej pisania Dorota Borodaj spotkała się z różnymi osobami, w tym z aktywistami, mieszkańcami puszczy i naukowcami. Punktem wyjścia były wydarzenia z 2017 roku, gdy przez sześć miesięcy trwały blokady ciężkiego sprzętu, którym wycinano i wywożono z puszczy świerki zaatakowane przez kornika drukarza. Teraz z kolei stoi tam zapora między granicą polsko-białoruską, pojawiały się dyskusje o kolejnych umocnieniach granicy i pojawiają się też pierwsze głosy o kryminalizacji pomocy na granicy polsko-białoruskiej.

Zapytana o bezstronność przy pracy reporterskiej odpowiedziała: – Nie ma czegoś takiego. Nie ma bezstronności, bo my wszyscy mamy serca i mózgi, a gdy piszemy, nie możemy ich nagle sobie odłożyć i udawać, że one nie istnieją. Więc ja tych moich ani serca, ani mózgu nie chowam, ale staram się, żeby starczyło w nich miejsca na każdą z tych opowieści.

Sobotni targowy dzień otworzyło spotkanie z Anitą Werner i Michałem Kołodziejczykiem, autorem wokół książki „Nadzieja FC. Futbol, ludzie, polityka” (wydawnictwo SQN).

Do już druga książka reporterska pary dziennikarzy. Najpierw ukazał się „Mecz to pretekst”, w której pisarski duet podjął się opowiedzenia przez pryzmat futbolu o rasizmie, nacjonalizmie, terroryzmie.

Tym razem czytelnicy otrzymali reportaż z czterech zakątków globu: Tanzanii, Rwandy, Turcji i Brazylii, gdzie autorzy rozmawiali z bohaterami niezwykłych historii, w których futbol dawał nadzieję. To opowieści o ludziach, których historie – choć często dramatyczne – przywracają wiarę w człowieczeństwo.

– Nasza książka i te historie są o tym, że w każdej sytuacji, kiedy wydaje się, że wyjścia nie ma, że sensu nie ma, zawsze jednak znajdzie się nadzieja. I z każdego tego reportażu ja na przykład brałam coś dla siebie. Gdy czyta się o historiach innych ludzi, to zawsze można czegoś się nauczyć, czymś się zainspirować, coś może nas zmotywować – mówiła Anita Werner. – Michał mnie nauczył, że piłką nożną można wytłumaczyć świat. I naprawdę tak jest. Wystarczy pójść na mecz i nie skupić się tylko na tym, co jest na boisku, a zobaczyć, co jest dookoła, o czym mówią ludzie, co to za ludzie, jaka jest ich historia, żeby zauważyć nagle opowieść znacznie bardziej złożoną. I wszędzie, w każdym miejscu na świecie – zaryzykuję – można doszukać się historii o ludziach – wskazywała dziennikarka.

A Michał Kołodziejczyk dodał: – Przez 15 lat byłem reporterem. Byłem w miejscach, do których turystycznie pewnie byśmy nigdy nie pojechali. Zawód reportera sportowego jest najpiękniejszym zawodem na świecie. Uważam, że to szansa zobaczenia niemal całego świata i wykorzystanie tego w sposób rozwijający. Można opowiedzieć o tym, co widać poza boiskiem, poza słupkami i poprzeczką. Wspaniałe byłoby wyjaśnienie historii Śląska poprzez piłkę nożną.

Członkowie Klubu Wysokogórskiego w Katowicach byli wspinaczami najwyższej klasy. Zdobywali szczyty i wytyczali nowe drogi nie tylko w Tatrach, Alpach, Himalajach i Karakorum, lecz także na Kaukazie czy w Andach. Należeli do niego m.in. Jerzy Kukuczka, Krzysztof Wielicki, Artur Hajzer czy Ryszard Pawłowski, ale też wiele innych osób. O historii organizacji powstała książka „Kamraty” (wydawnictwo Agora), a jej autorzy – Dariusz Kortko i Marcin Pietraszewski – podczas spotkania na scenie głównej przybliżali kulisy jej powstania.

– Pomyśleliśmy, że brakuje opowieści o klubie z tamtych czasów i o ludziach z drugiego szeregu, bez których po prostu te wielkie wyprawy nie mogłyby się udać. Oni mieli ogromny wpłat na to, co się na Śląsku działo w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych działo. Pomyśleliśmy, że warto byłoby o nich napisać, oddać im sprawiedliwość, żeby nie zostali zapomnieni, że byli w tym klubie i że tam działali – opowiadał Dariusz Kortko.

Z kolei Marcin Pietraszewski wskazał, że członkowie klubu wkładali ogromną pracę w organizację wypraw, co ich konsolidowało. – To opowieść o wspólnocie – mówił Pietraszewski. – Oni byli: jeden za wszystkich, wszyscy za jednego, łączyła ich przyjaźń. Dziś już takich wspólnot nie ma. Można się umówić przez internet na wspólną wyprawę, choć tak naprawdę tego drugiego człowieka nie znamy.