Gen. dyw. Franciszek Puchała urodził się na Ziemi Kieleckiej ( m. Przecławka) 18 lutego 1941 r. Jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego w Działoszycach, Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu (1962), Akademii Sztabu Generalnego WP (1971) oraz Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR (1978). Od lutego2001r.jest emerytem wojskowym. W wojsku przesłużył 42 lata, z czego ponad 20 lat w Sztabie Generalnym WP. Ponadto przez 5 lat był pracownikiem służby cywilnej MON. Przed służbą w SG WP zajmował wiele stanowisk w Śląskim OW (min. szef sztabu 10 pcz i szef sztabu 10 Sudeckiej DPanc.) oraz w Pomorskim OW (zastępca szefa sztabu d/s operacyjnych). W latach 1980 – 2001 był min. szefem Zarządu Operacyjnego, a następnie Zastępcą d.s. Operacyjnych i Pierwszym Zastępcą szefa Sztabu Generalnego. W tym okresie był współtwórcą lub wykonawcą wielu dokumentów o charakterze strategiczno-operacyjnym i normatywno-prawnym dotyczących sił zbrojnych i systemu obronnego państwa. Brał udział w przygotowaniu ćwiczeń frontowych oraz armijnych i w procesie kierowania nimi. Uczestniczył w treningach sztabów generalnych armii państw UW. Był przewodniczącym Komitetu Redakcyjnego „Myśli Wojskowej” i „Biuletynu Informacyjnego Sztabu Generalnego WP”. Na ich łamach publikował też swoje artykuły poświęcone problematyce sztuki operacyjnej i gotowości bojowej wojska. Był współredaktorem i współautorem monografii p. t.”Sztab Generalny (Główny ) Wojska Polskiego 1918-2003”;, która ukazała się w 85 rocznicę powstania tej instytucji. Publikuje artykuły na łamach Kwartalnika ;Bellona ;”Przeglądu Wojskowo Historycznego” i „Polski Zbrojnej”.

Oprócz wiedzy dotyczącej Wojska Polskiego posiada znaczny zasób informacji na temat mechanizmów funkcjonowania Układu Warszawskiego. Od 1981r. uczestniczył w posiedzeniach Doradczego Komitetu Politycznego, Komitetu Ministrów Obrony i Rady Wojskowej ZSZ tego sojuszu. U schyłku jego istnienia pracował w cywilno wojskowych grupach eksperckich nad projektami jego reformowania, a następnie rozwiązania. Brał udział w pracach związanych z Partnerstwem dla Pokoju (PdP), a następnie z procesem akcesyjnym Polski do NATO.

Generał Franciszek Puchała po ćwierćwiekowej służbie i pracy w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego po raz pierwszy przedstawia najbardziej tajne obszary działalności tej instytucji w epoce zimnej wojny. Na łamach tej książki P. T. Czytelnicy znajdą obraz przygotowań Układu Warszawskiego , a zwłaszcza PRL i Wojska Polskiego na wypadek ewentualnej wojny jądrowej.
Autor nie pominął tak złożonego problemu jak rola wojska w rozwiązywaniu polskich kryzysów wewnętrznych w latach 1956,1970,oraz 1980-1981.Jako świadek wydarzeń przedstawia on zwłaszcza rolę głównych instytucji WP w przygotowaniu stanu wojennego, mającego zapobiec interwencji wojskowej układu Warszawskiego w Polsce.